Rynek finansowy jest to ekonomiczne pojęcie, które oznacza miejsce, gdzie dokonuje się różnych transakcji za pomocą pieniędzy. Oczywiście, aby do tego typu wymian mogło dochodzić konieczne są odpowiednie podmioty czyli osoby, firmy, organizacje, które będą dokonywały transakcji. Ponieważ jest to kategoria, która w dużej mierze opiera się na umowności, dlatego też występują różne definicje i podziały – w zależności od metody jaką przyjęto. Możemy go podzielić na rynek kapitałowy, pieniężny, walutowy i rynek papierów wartościowych. Za podstawowe jednostki, które posiadają finanse i obracają nimi na rynku finansowym uznajemy: państwo (a w zasadzie można mówić o skarbie państwa), samorządy, fundusze takie jak: emerytalne, inwestycyjne, ubezpieczeniowe.
Dodatkowo do rynku zaliczamy też osoby fizyczne i różnego rodzaju firmy i przedsiębiorstwa. Czasami można też dodać zagraniczne podmioty. Wielką rolę odgrywa tutaj państwo, które jest reprezentowane, przez ministra zajmującego się sprawami finansowymi. Ważną rolę na polskim rynku odgrywa też Narodowy Bank Polski – jest on w pełni odpowiedzialny za pieniężną politykę całego kraju. Do najważniejszych instrumentów na rynku finansowym zaliczamy: bony skarbowe, pieniężne, certyfikaty depozytowe, krótkoterminowe papiery dłużne, akcepty bankowe, weksle, czeki, obligacje. W większości krajów rynek finansowy jest ściśle zarządzany przez odpowiednie instytucje państwowe, specjalnie do tego stworzone. W Polsce mamy np. do czynienia z Komisją Nadzoru Finansowego. Zajmuje się nim prezes rady ministrów. Komisja sprawuje pełny nadzór nad rynkiem kapitałowym, ubezpieczeniami, funduszami emerytalnymi. Bez jej działalności trudno byłoby mówić o uczciwości wszystkich podmiotów. Rynek finansowy jest miejscem dynamicznym, a wszystkie zmiany w nim zawarte muszą być regulowane przez prawo, dlatego często zmiany musza być w pełni uregulowane. Jest to spowodowane koniecznością, zapewnienia jak największego bezpieczeństwa wszystkim podmiotom uczestniczącym w wymianie handlowej.
